Biraz Dertleşelim mi?

Hayata yetişebiliyor musunuz?

Samimiyetle soruyorum.. Ben yetişemiyorum.

İçindeyken kağnı hızında ilerlediğini düşünsem de..

Yapmak istediğim, yazmak istediğim, gitmek istediğim, görmek istediğim...

Kısacası hep aklıma bir şeyler var ama yetişemiyorum, belki de zamanı yeterince planlayamıyorum. Gerçi iş hayatı olunca; üstelik ay sonu hatta yıl sonu finans işi yaptığın beyaz yakalı olunca, akşam 6'larda 8'lerde çıktığın bir işin olunca sanıyorum normal de yetişememek.. 

Aslında başka bir şeylerden bahsetmek istiyordum, yani bilgisayar başına öyle oturmuştum ama bir anda bunları yazarken buldum kendimi. Sonra madem bu kadar dert yandım, başka bir şeye bağlamayayım dedim 🙈

Mesela cidden çok merak ediyorum, gününüzü nasıl planlıyorsunuz? Özellikle de baya kurumsal çalışan arkadaşlarım varsa, onlardan akıl rica ediyorum.

Benim aylar öncesinden sizlere bahsetmek için fotoğraflarını çektiğim, telefonumda duran ama artık zaman aşımına uğradığı için paylaşamadığım konularım var.

Yeni kitap alışverişlerim var, hepsini de büyük merakla aldığım, okumak için sabırsızlandığım..Elime alınca bir heves başladığım, ama sonra baş ağrısı, ya da yorgunluk sebebiyle bıraktığım, yarım kalan bir sürü kitabım..

Sırf gaza geleyim biraz vakit ayırayım diye aldığım kanaviçe aparatlarım var misal, dün de yenileri geldiler. Çocuk, alınan oyuncağa nasıl heyecanlanır öyle heyecanlanıyorum onları görünce. 

Annem herhangi bir iş için dükkana çağırdığında, dükkanda olmaktan mutlu, ancak fazladan evde olamadığım için daha sinirli oluyorum, hele de aslında kendisinin de yapabileceği bir iş için beni çağırdıysa, öff. Dükkanda herhangi bir iş yoksa bile, vakit geçirmeyi de çok seviyorum aslında. 

Mesela, aylar önce arkadaşımdan aldığım kolye siparişim var, yapıp teslim edemediklerim de var bu arada. Neden? Çünkü bana kargo yapma görüşelim öyle ver diyorlar, ama ya ben vakit ayıramıyorum, ya ben uygun olduğumda o olmuyor, ya da sözleşiyoruz, son dakika mesaiye kalmam gerekiyor filan, tabiri caizse, yalan oluyor..

Kitap okumak, kanaviçe yapmak, sinema tiyatro izlemek, gezmek, kültürel geziler yapmak, blog yazmak beni çok mutlu eden şeyler, zaten etkinlik mutlu ettiği için yapılır ama;

sizce ilgi alanlarımı mı azaltmalıyım? Bir kolda birden fazla mı karpuz taşımaya çalışıyorum? Ya da 9-6 ya da hatta 9-8 çalıştığım bir düzende kendime haksızlık edip biraz fazla mı yükleniyorum şu sıralar? Normal mi yani yetişememek, başarısızlık değil mi aslında benim hissettiğim gibi?

Ne dersiniz?😪